Carlota é unha nena de dezaseis anos,cambia de instituto,e cústalle moito facer amigos.Encántalle o cantante Poch. No xornal viu unha noticia na que poñía que morrera e quedou tremendo, colleu a fotografía que había no periódico e púxoa na parede da súa habitación,case tódolos días fala con esa foto coma se el a escoitase e cóntalle todo o que lle aconteceu no día e cousas da súa clase.Ten un eccema e iso faille caer o pelo. O primeiro trimestre non quere ir ao instituto porque non ten pelo, pero a nai obrígaa xa que ten que seguir cos seus estudos. Comenzan as clases e hai unha nena chamada Lidia que lle cae fatal. Odia os recreos xa que todos están cos seus amigos menos ela, todos rin, falan, corren,ect. Cada quince días ten que faltar a clase porque ten que ir ao hospital por culpa do tratamento. Un día Toño métese con Carlota e Míster Bean non o escoita, Miguel a defende dicíndolle: "-Cala gilipollas! "Míster Bean escóitao e bótao da clase. Ao saír da clase Carlota intenta buscar a Miguel para darlle as grazas pero non o encontra. A Carlota acáballe por gustar Miguel.
Pasan uns días e Carlota, o pai, a nai e a súa irmá van por pasteis, como non hai de nata cóllenos de crema, pero eles non sabían que os pasteis estaban malos, por sorte a eles non lle tocan ningún mal.
Carlota cóntalle a súa avoa que oxalá morrese Lidia. O día seguinte a profesora anuncia que hai xente mala por culpa dos pasteis e unha delas é Lidia e tamén son: Antonio Rodríguez e Isabel Castro.O irmán pequeno de Isabel morrera esa noite, hai moita xente grave e tamén dous que morreron. Carlota arrepíntese de ter dito aquilo e confésallo á súa avoa. Carlota pensa que Lidia está mal pola súa culpa. Pasados uns días Lidia volve ás clases recuperada. Carlota vai facendo amigos pouco a pouco, e cando se decata xa ten moitos. Pasa bastante tempo e a avoa ten que ir facer unhas análises. Os resultados son malos e a nai di a Carlota que hai que coidar moito á avoa xa que é moi vella. Ao final a avoa acáballe confesando a Carlota que ten un cancro. A Moncho gústalle Carlota. Pasan uns poucos días e a avoa morre.
Personaxaes principais
Carlota:é a protagonista do libro.
Moncho:a el gústalle Carlota.
Miguel:a Carlota gústalle el.
Lidia:Carlota e ela lévanse mal pero ao final van facendo as paces.
Valoración persoal
O libro está moi ben xa que fala das cousas que nos poden pasar na adolescencia, de o que pode chegar a sentir unha persoa que ten un eccema e que non ten pelo. A verdade é que o libro está moi ben.
Que é o que máis me gustou?
Cando Moncho lle dá un bico a Carlota.
E o que menos?
Cando chamaban a Carlota Cocoliso e burlábanse dela, dábame moita pena.
Recomendarías o libro?Por que?
Si, porque é moi bonito, e o que lle pasou a esta nena chamada Carlota pódelle pasar a calquera. É un libro que eu penso que sería moi bo que o lese a xente que ten entre doce e dezaseis anos.
Pasan uns días e Carlota, o pai, a nai e a súa irmá van por pasteis, como non hai de nata cóllenos de crema, pero eles non sabían que os pasteis estaban malos, por sorte a eles non lle tocan ningún mal.
Carlota cóntalle a súa avoa que oxalá morrese Lidia. O día seguinte a profesora anuncia que hai xente mala por culpa dos pasteis e unha delas é Lidia e tamén son: Antonio Rodríguez e Isabel Castro.O irmán pequeno de Isabel morrera esa noite, hai moita xente grave e tamén dous que morreron. Carlota arrepíntese de ter dito aquilo e confésallo á súa avoa. Carlota pensa que Lidia está mal pola súa culpa. Pasados uns días Lidia volve ás clases recuperada. Carlota vai facendo amigos pouco a pouco, e cando se decata xa ten moitos. Pasa bastante tempo e a avoa ten que ir facer unhas análises. Os resultados son malos e a nai di a Carlota que hai que coidar moito á avoa xa que é moi vella. Ao final a avoa acáballe confesando a Carlota que ten un cancro. A Moncho gústalle Carlota. Pasan uns poucos días e a avoa morre.
Personaxaes principais
Carlota:é a protagonista do libro.
Moncho:a el gústalle Carlota.
Miguel:a Carlota gústalle el.
Lidia:Carlota e ela lévanse mal pero ao final van facendo as paces.
Valoración persoal
O libro está moi ben xa que fala das cousas que nos poden pasar na adolescencia, de o que pode chegar a sentir unha persoa que ten un eccema e que non ten pelo. A verdade é que o libro está moi ben.
Que é o que máis me gustou?
Cando Moncho lle dá un bico a Carlota.
E o que menos?
Cando chamaban a Carlota Cocoliso e burlábanse dela, dábame moita pena.
Recomendarías o libro?Por que?
Si, porque é moi bonito, e o que lle pasou a esta nena chamada Carlota pódelle pasar a calquera. É un libro que eu penso que sería moi bo que o lese a xente que ten entre doce e dezaseis anos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario